Voor het eerst in de geschiedenis woont het gros van de wereldbevolking in de stad, niet op het platteland. Dit betekent dat voor de meeste mensen op deze planeet de stad hun natuurlijke omgeving is geworden. Als we in deze context spreken over groei en bloei, landschap en stromen of andere natuurlijke metaforen gebruiken, hebben we het eigenlijk over techniek, architectuur en design. We praten over de stad als een landschap dat wij zelf gecreëerd hebben en doorlopend blijven vormgeven.

Het scheppen van een plek gaat evenzeer over verbeelding als over bouwen. Kijk naar een spelend kind en je herkent een oerinstinct dat gedeeld wordt door alle levende wezens. Terwijl het over een denkbeeldige streep stapt en een virtuele deur achter zich sluit, zegt het kind: nu sta ik in mijn huis. Als hij alleen maar stokken en stenen heeft om mee te spelen, zal hij die gebruiken om het verschil tussen binnen en buiten af te bakenen, tussen een plek en het omliggend gebied.

In het ontwerpen voor het stedelijke landschap ontmoet deze symboliek de existentiële behoeftes van stedelingen, die hem gebruiken om hun habitat te definiëren als hun eigen plek. ExperimentaDesign Amsterdam 2008 richt zich op de nieuwe urgentie waarmee we de publieke stedelijke ruimte beschouwen. De biënnale belicht de meest recente strategieën voor het versterken van de openbare ruimte als theater voor publieke saamhorigheid. Van informele – en soms illegale – ingrepen die de straat heroveren als ontmoetingsplek voor onafhankelijke burgers tot voorstellen van architecten en ontwerpers om de openbare stedelijke ruimte te ontwikkelen tot speeltuin voor sociale interactie. Plus reflecties van een internationaal gezelschap toonaangevende designers op hoe je een neutrale ruimte transformeert in een persoonlijke plek.

ExperimentaDesign Amsterdam 2008 nodigt ontwerpers, architecten en andere creatieve mensen van over de hele wereld uit om hun publiek te ontmoeten in een van de mooiste ‘urban playgrounds’ die er is: de stad Amsterdam.