Christoph Seyferth speelt graag met dimensies van schaal. Enkele jaren geleden ontwierp en bouwde hij zijn eigen huis, gebaseerd op het eenvoudige principe van de rechthoekige doos en bekleed met verweerd eikenhout. In deze grote doos bevindt zich een kleinere rechthoekige houten doos, geïnspireerd door dezelfde krachtige esthetiek.
De schaal van beide dozen verschilt, en hoewel de ontwerpprincipes ervan dezelfde zijn, bieden ze gelegenheid tot andere functies. Daarmee illustreren ze volgens Seyferth hoe alles deel uitmaakt van één en dezelfde taal: een taal die berust op axioma’s van functionaliteit, flexibiliteit en houdbaarheid, en tegelijkertijd onderhevig aan een bescheiden idee van schoonheid. Seyferth gelooft in materialen en zijn zorgvuldige behandeling van bijvoorbeeld hout, staal of leer verraadt de ambachtelijke benadering van de handwerksman. Dit jaar heeft hij onder de titel ‘thuis’ een eerste serie van handgemaakte producten gelanceerd, waaronder een tafel, een bankje, een beurs, een hoedenrek en een lamp. Ontwerpen die stuk voor stuk overtuigen door hun gedurfde maar elegante beeldtaal, ambachtelijke afwerking en vooral door hun ongecompliceerde presentie.

Deze ‘thuis’-collectie vertegenwoordigt een tijdloze cluster van objecten, heruitgevonden voor onze tijd als antwoord op de roep om een plek voor onszelf, een plek die we ‘thuis’ noemen.

Droog, de Gemeente Amsterdam en Ymere presenteren Redlight Design: een project waarin het werk van acht jonge sieraadontwerpers wordt verbonden met de Rosse Buurt in Amsterdam. De designers moeten met hart en ziel achter het project staan, want ze zullen wonen en werken in huizen die eerder door raamprostituees werden gebruikt. Tijdens ExperimentaDesign Amsterdam 2008 zullen de Redlight Designers hun eigen ramen decoreren, associërend op het thema ‘Space and Place’.
Vanuit hun strategie om de beroemde Rosse Buurt te vrijwaren van criminele investeerders maar de legale prostitutie voor het gebied te behouden, zijn woningbouwverenigingen bezig huizen in de buurt op te kopen. Voordat deze opnieuw worden ingericht, biedt de Gemeente Amsterdam een aantal internationale kunstenaars gedurende één jaar de gelegenheid om hun talenten te tonen achter een van de fameuze ramen. In januari 2008 lanceerde de Gemeente Amsterdam het project Redlight Fashion, in samenwerking met woningbouwvereniging NV Stadsgoed en met HTNK, verantwoordelijk voor de selectie van modedesigners. Het project heeft de stad Amsterdam en de Amsterdamse mode-industrie wereldwijde publiciteit opgeleverd. De Gemeente Amsterdam begint nu aan het project Redlight Design, in het gebied rond de Oude Kerk, in samenwerking met woningbouwvereniging Ymere en designbureau Droog.


Redlight Designers: Gijs Bakke, Ted Noten, Gesine Hackenberg, Frédéric Braham, Iris Nieuwenburg, Sebastian Buescher, Jantje Fleischhut, Susanne Klemm.

Onze samenleving wordt gedreven door een obsessie voor het vergaren van persoonlijke gegevens. Politici en ondernemers vertellen ons dat dat voor ons eigen bestwil is, en gedwee vullen we onze persoonlijke gegevens in op talloze vragenlijsten, op Hyves, Facebook, YouTube en in onze plaatselijke supermarkt. Maar stel nu eens dat we degenen die toegang tot deze informatie hebben niet meer kunnen vertrouwen? In dat geval zouden alle gebruikelijke vormen van communicatie onbruikbaar worden. We zouden niet meer kunnen e-mailen, bellen, sms-en, enzovoort. Dus: wat kunnen we doen als we wél wat te verbergen hebben?

Gedurende enkele maanden hebben studenten van de postacademische designopleiding van het Sandberg Instituut hun toevlucht genomen tot een eeuwenoud communicatiemiddel: hun onderlinge boodschappen over hun ‘geheime’ acties met betrekking tot het vraagstuk van privacy in de stad hebben ze uitgewisseld – per postduif. Tijdens ExperimentaDesign Amsterdam 2008 zal dit project worden voortgezet in een duiventil die speciaal voor deze gelegenheid is gebouwd en die tevens dienst doet als een groot billboard en als een ruimte voor debatten. ‘s Avonds zullen op het scherm films en documentaires over privacykwesties vertoond worden. Intussen zullen de studenten hun acties in de openbare ruimte van de stad voortzetten.

Begin vorig jaar is Droog Design door het Ministerie van Buitenlandse Zaken gevraagd een nieuw en exclusief geschenk te ontwerpen voor de Nederlandse ambassadeurs wereldwijd om aan de duizend meest belangrijke contacten cadeau te doen. Droog schreef hiervoor ontwerpwedstrijd uit, en uit de zestig inzendingen werden tien finalisten voorgelegd aan een jury, bestaand uit Jan Hoekema, Nikki Gonnissen, Ed Annink en Guus Beumer en voorgezeten door Dhr. Ph. De Heer, secretaris-generaal van het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Na uitgebreid beraad werd het ontwerp Space to take Place van Claudia Linders unaniem gekozen.

Space to take Place is een honderd meter lange bank in de openbare ruimte. Een duizendste stukje van de bank wordt cadeau gedaan, door middel van een akte van schenking, aan de relatie van één van de ambassadeurs. Hiermee wordt deze persoon, die woonachtig kan zijn in Ivoorkust, de Oekraïne of Hong Kong, eigenaar van een klein stukje ruimte in Nederland en een plek op de bank. Het werk is een functioneel object in de openbare ruimte, maar kent een bijzondere eigendomssituatie. Het is collectief bezit. De locatie waar deze bank geplaatst wordt, op IJburg in Amsterdam, is door de ontwerper en opdrachtgever gekozen omdat men zich hier een representatief beeld van het hedendaagse Nederland kan vormen: een plek waar we trots op zijn.